ბლიც–ინტერვიუ „ევროპული საქართველოს“ წევრთან აკაკი ბობოხიძესთან
(სხვა ბლიც–ინტერვიუს სხვადასხვა საკითხებზე ბატონ აკაკი ბობოხიძესთან ახლო მომავალში
შემოგთავაზებთ)
— ბატონო აკაკი, ჩვენ გვახსოვს, რომ 2008 წელს, როცა საჭირო იყო ძალიან მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღება, მაშინდელმა ოპოზიციამ მორატორიუმი გამოაცხადა და ხელისუფლებას ასპარეზი დაუთმო ყველა საკითხთან დაკავშირებით. ხომ არ გგონიათ, რომ დღეს, როცა იგივე საფრთხის წინაშე ვდგავართ, ოპოზიცია ძალიან რადიკალურად იქცევა?
— მე არ ვიცი თქვენი სააგენტოს პოლიტიკური გემოვნება როგორია, რადგან აბსოლუტურად თავდაყირა აყენებთ საკითხს, რადგან, ჯერ ეს ერთი, მორატორიუმი გამოაცხადა თუ არ გამოაცხადა — ეს ერთი თემაა, რეალურად არა თუ მორატორიუმი გამოაცხადა, არამედ აჰყვა რუსულ პროპაგანდას, მათ შორის, საქართველოს მხრიდან ომის დაწყების დაბრალების თვალსაზრისით, მათ შორის, პანიკის დათესვის თვალსაზრისით… გახსოვთ გავრცელებული ხმები, რომ თითქოს საქართველოს მთავრობა გაიქცა და ა.შ. ომში თესავდა პანიკას და იყო მტრის მხარეზე, მიუხედავად სიტყვიერად გამოცხადებული მორატორიუმისა. და სად ნახეთ, რომ ვინმემ ეს მორატორიუმი გამოაცხადა მაშინ?
— სად ვნახეთ და, ლევან გაჩეჩილაძის ბრიფინგი და განცხადება მახსოვს…
— საქართველოს მაშინდელი ხელისუფლება იყო მტრის მოწინააღმდეგე ხელისუფლება და ვერ ვიგებ — რას ამართლებთ ახლა? დღევანდელი ხელისუფლება მტრის მხარეზეა ძვირფასო, ამიტომ, ბუნებრივია, დღევანდელი ოპოზიციის პოზიცია: მტრის მხარეზე მყოფი ხელისუფლების მოქმედებას მორატორიუმს ვერ გამოუცხადებს. ყველაფერი ჩანს მათი განცხადებებიდან, ჩვენი მეგობარი ქვეყნების და კრემლში გაკეთებული განცხადებებიდანაც. მეგობრები გვსაყვედურობენ და კრემლში მსხდომები მადლობებს გვითვლიან. ვისაც დანახვა არ უნდა, ვერ დაინახავს.
მიუხედავად იმისა, მეგობრები უფრო ნაწყენი არიან თუ მტრები გახარებულნი, უმთავრესია ჩვენი ეროვნული ინტერესები — ოღონდ ღირსება არ უნდა დაგვავიწყდეს, რადგან ღირსებადაკარგული ერი მერე უსაფრთხოებასაც კარგავს და ყველაფერს
— უკრაინის ელჩის კონსულტაციებისთვის გაწვევის მიზეზები დასახელდა და ამას როგორ აფასებთ, იმ ფონზე, როცა ასევე სიფრთხილით გამორჩეული პოზიციის მქონე მოლდოვიდან არ გაუწვევიათ ელჩი და არც ბელარუსიიდან?
— ელჩი, საბედნიეროდ, კი არ გაიწვიეს, არამედ გამოიძახეს კონსულტაციებისთვის. თუ ასე გააგრძელებენ, შეიძლება — გაიწვიონ კიდეც. და ეგ კითხვა უკრაინის ელჩს დაუსვით!
უკრაინის ხელისუფლებამ გააკეთა პოლიტიკური ჟესტი, რომელიც ნიშნავს თვითუკმაყოფილებას. გაიხსენეთ ყაველაშვილის შეგინება — ვის შეაგინა მან, იმ ბანაკში მყოფებს, რომელსაც, როგორც ჩანს, თქვენც წარმოადგენთ, თუ ჩვენს ბანაკში მყოფებს?
— რატომ წარმოვადგენ რომელიმე ბანაკს, ბატონო აკაკი? მე ხომ კითხვას ვსვამ მხოლოდ?
— თქვენი კითხვა გარკვეულ პროპაგანდისტულ მიზანს ისახავს უკვე. ისეთნაირად სვამთ საკითხს, რომ ასე ჩანს… თუმცა, შეიძლება კეთილსინდისიერების გამოც აკეთებთ, რადგან ხალხში დაგროვილი კითხვები გაწუხებთ და ცდილობთ — ჩვენი ბანაკიდან პასუხი გაგცეთ, როგორც ჩვენ მიმართ კეთილგანწყობილ ჟურნალისტს, თუმცა მეეჭვება… ვიმეორებ, შეფასება — ვინ რომელ ბანაკშია, ხელის გულზე დევს, ჩანს — ვინ გამოთქვამს უკმაყოფილებას ჩვენი ხელისუფლების მოქმედებით და ვინაა კმაყოფილი. მიუხედავად იმისა, მეგობრები უფრო ნაწყენი არიან თუ მტრები გახარებულნი, უმთავრესია ჩვენი ეროვნული ინტერესები — ოღონდ ღირსება არ უნდა დაგვავიწყდეს, რადგან ღირსებადაკარგული ერი მერე უსაფრთხოებასაც კარგავს და ყველაფერს. მე მიმაჩნია, რომ საქართველოს დღევანდელი ხელისუფლების პოზიცია არა მარტო საზიანოა, სახიფათოა ჩვენი მომავალი უსაფრთხოებისათვის, იმიტომ, რომ რუსეთის აგრესიის წინააღმდეგ გასამკლავებლად ჩვენ გვაქვს მხოლოდ საერთაშორისო მხარდაჭერა და არა მხოლოდ საკუთარი შინაგანი ძალების იმედი. ამიტომ, თუ ჩვენ მოვწყდებით საერთაშორისო მხარდაჭერას და აღმოვჩნდებით მარტო, არანაირი შანსი რუსეთის ოკუპაციასთან გასამკლავებლად არ დაგვრჩება. ყველაფერი უნდა ვცადოთ, რომ ვიყოთ ჩვენი მთავარი მტრის შემაკავებელთა ბანაკში. წინააღმდეგ შემთხვევაში, აღმოვჩნდებით იოლი ლუკმა მტრისთვის. არა! მსხვერპლი არ გვინდა! პირიქით, მსხვერპლი გვინდა ავიცილოთ თავიდან.
