„დასავლელი ლიდერები, რომლებიც ცდილობენ გლობალური ანტირუსული კოალიცია შექმნან რუსეთის იზოლაციის მიზნით, მისი ჯარების უკრაინაში შეჭრის გამო, მსხვილი განვითარებადი ქვეყნების მხრიდან წინააღმდეგობას აწყდებიან. მათ შორის არიან დემოკრატიული ქვეყნებიც — ინდოეთი, სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა და ბრაზილია“, — ნათქვამია აშშ-ის გაზეთის „უოლ-სთრით ჯორნელის“ (The Wall Street Journal) 17 აპრილის ნომერში გამოქვეყნებულ სტატიაში სათაურით „ანტირუსულ ალიანსს განვითარებადი ქვეყნები აკლია“ (ავტორები — ჯონ პარკინსონი, დევიდ ლუჰნეუ და ხუან ფერერო).
„მესამე სამყაროს“ ქვეყნების მიერ გამოვლენილი წინააღმდეგობა რუსეთის იზოლირების საკითხში, რომელიც მნიშვნელოვნად არის განპირობებული მათი ეკონომიკური ინტერესებით, გარკვეულწილად ზღუდავს დასავლეთის ზეწოლას ვლადიმერ პუტინზე და საერთაშორისო თანამეგობრობაში ერთგვარ ოპოზიციურ ფრაქციას აჩენს. იქმნება სიტუაცია, რომელიც ცივი ომის პერიოდს გვახსენებს, როცა ბევრი ქვეყანა ცდილობდა თავი აერიდებინა აშშ-სა და საბჭოთა კავშირს შორის არსებულ დაპირისპირებისაგან“, — აღნიშნულია სტატიაში.
„რადგანაც რუსეთის წინააღმდეგ დასავლეთის მიერ შემოღებული სანქციებისადმი მიერთებაზე ბევრმა განვითარებადმა ქვეყანამ უარი განაცხადა, ამ ფაქტმა მსოფლიოში განხეთქილება გამოიწვია, რაც, ალბათ, რუსეთს საშუალებას მისცემს დაწესებულ ემბარგოს გვერდი აუაროს“, — აღნიშნავენ პუბლიკაციის ავტორები, — „განხეთქილება მოსკოვს საშუალებას აძლევს განაცხადოს, რომ რუსეთს მსოფლიოს ყველა კონტინენტზე — ევრაზიაში, აფრიკაში და ლათინურ ამერიკაში მხარს საკმაოდ ბევრი სახელმწიფო უჭერს“.
როგორც პუბლიკაციაში ნათქვამი, საუდის არაბეთის ხელისუფლებამ არ დაგმო რუსეთის მიერ განხორციელებული ე.წ. „სპეცოპერაცია“ — უკრაინაში სამხედრო შეჭრა და ომის დაწყება, არ დაეთანხმა აშშ-ის მოწოდებას ნავთობის ამოღების გაზრდის თაობაზე, რომ „შავ ოქროზე“ ფასების მატება შეეჩერებინა. ენერგოშემცველებზე ფასების მატებით კი რუსეთი სარგებლობს და ექსპორტირებული ნავთობით დიდ შემოსავალს იღებს. აღსანიშნავია, რომ საუდის არაბეთი აშშ-ის დიდი ხნის სტრატეგიულ პარტნიორს წარმოადგენს.
„ჩინეთი რუსეთს მხარდამჭერად თვლის აშშ-სა და მის დასავლელ მოკავშირეებთან დაპირისპირებაში. ორი მეზობელი ისწრაფვის, რომ დაანგრიოს ამერიკის მიერ შექმნილი მსოფლიო წესრიგი და ისე გააკეთონ, მათთვის საინტერესო რეგიონები მხოლოდ თვითონ — მოსკოვმა და პეკინმა — გააკონტროლონ“, — წერენ ავტორები. მათი აზრით, 2003 წელს აშშ-ის ჯარების შეჭრით ერაყში ზოგიერთ ქვეყანას აზრი გაუჩნდა, რომ სწორედ ამერიკაა ქვეყნების სუვერენიტეტის დამრღვევი და თვალთმაქცი.
თარგმნა სიმონ კილაძემ