გვე­სა­უბ­რე­ბა სა­ქარ­თვე­ლოს მცი­რე და სა­შუ­ალო სა­წარ­მო­თა ას­ოცი­აცი­ის ხელ­მძღვა­ნე­ლი მი­ხე­ილ ჭე­ლი­ძ

  • რო­გორც ცნო­ბი­ლია, სა­ქარ­თვე­ლოს მთავ­რო­ბამ, ეკ­ონ­ომ­იკ­ური თვალ­საზ­რი­სით, გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბა მი­იღო სან­ქცი­ებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით, რომ არ შეუერთდებიან რუ­სე­თის წი­ნა­აღ­მდეგ და­წე­სე­ბულ სან­ქცი­ებს. ამ გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბის, რო­გორც მო­ღა­ლა­ტე­ობ­რი­ვი პო­ზი­ცი­ის, შე­ფა­სე­ბას რო­გორ უყ­ურ­ებთ ბიზ­ნეს­მე­ნე­ბი?

  • ჩე­მი პო­ზი­ციაა ის, რომ იყ­ოს სტა­ბი­ლუ­რო­ბა. სან­ქცი­ებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით, ვფიქ­რობ, ერ­თია ომი და მე­ორე — ეკ­ონ­ომ­იკა, რაც არ უნ­და შე­ეწ­ირ­ოს ომს, რად­გან სო­ცი­ალ­ური მო­მენ­ტე­ბი პირ­და­პირ არ­ის ეკ­ონ­ომ­იკ­აზე მიბ­მუ­ლი. ეკ­ონ­ომ­იკ­აში რყე­ვე­ბი არ უნ­და არ­სე­ბობ­დეს. ზო­გა­დად, ჩვენ, ეკ­ონ­ომ­იკ­ასა და პო­ლი­ტი­კას ერ­თმა­ნეთ­ში არ ვუ­რევთ, მი­თუფ­რო, რომ ომი გავ­ლი­ლი გვაქ­ვს არა­ერ­თხელ. ძა­ლი­ან კარ­გად ვი­ცით, რა არ­ის ცუ­დი და რა — კარ­გი. ასე რომ, ეკ­ონ­ომ­იკა და პო­ლი­ტი­კა ერ­თი და იგ­ივე არ არ­ის და მა­თი გა­იგ­ივ­ება არ შე­იძ­ლე­ბა. მე მგო­ნია, თუ ევ­რო­პის­კენ მივ­დი­ვართ, რო­გორც ევ­რო­პა­შია, ისე უნ­და ვი­მოქ­მე­დოთ. ევ­რო­კავ­შირ­მა რუ­სეთს და­ადო სან­ქცი­ები. მათ აქ­ვთ ამ­ის ფუ­ფუ­ნე­ბა, ხო­ლო ჩვენ — არა! სჯობს, რომ ეკ­ონ­ომ­იკ­ამ იფ­რი­ნოს თა­ვი­სი გზით. ერ­თა­დერ­თი, რა­საც ვფიქ­რობ, აფხა­ზე­თის თე­მა­ზე ვთვლი, რომ მხა­რე­ები უნ­და შე­თან­ხმდნენ, რომ უპ­ირ­ობ­ოდ რკი­ნიგ­ზა გა­იხ­სნას. ეს ორ­ივე მხა­რის­თვის კარ­გი იქ­ნე­ბა.