გვესაუბრება პოლიტიკოსი, ა/ო „პოლიტიკური არჩევანის” დამფუძნებელი რომან კაკულია
საინფორმაციო სააგენტო „ალიონი 21“-ის გვერდზე დაიდო ავტორიტეტული ისტორიკოსის ნილ ფერგიუსონის ანალიზი, სადაც ის ეჭვს გამოთქვამს — ხომ არ არის ამერიკა უკრაინის კონფლიქტის გახანგრძლივებით დაინტერესებული? გახანგრძლივებაში ის არ იგულისხმება, რომ უკრაინაში გარდაცვლილ ბავშვებს, ადამიანებს არ უთანაგრძნობენ. ამ შემთხვევაში იგულისხმება დაშვება — ამერიკას, შესაძლოა, გახანგრძლივებული ომი რუსეთის რესურსების ბოლომდე ამოსაწურად აწყობს. მე ამ მოსაზრებას მტკიცებითი ფორმით ვერ ვამბობ, მაგრამ ნილ ფერგიუსონი იზიარებს აღნიშნულ აზრს და თუ ამ აზრს აქვს არსებობის უფლება, მაშინ დასაშვებია რუსეთის მიერ საქართველოში მეორე ფრონტის გახსნაც, რაც მის დასუსტებას კიდევ უფრო შეუწყობს ხელს.
გავერკვეთ ახლა ვისი ომია მთლიანობაში: გასაგებია, აქ არის ბოროტება, რომელიც ებრძვის უდანაშაულო ადამიანებს, რომლებიც იღუპებიან, თუმცა თუ სიტუაციას ზემოდან დავხედავთ, მივხვდებით, რომ ბევრი ისეთი დეტალია, რომელიც ჩვენ არ ვიცით.
ძალიან მეცოდებიან ის ადამიანები, რომლებიც ფიქრობენ, რომ ამ სამყაროში დღეს ერთმანეთს სიკეთე და ბოროტება ებრძვის. ბოროტების ნაწილი გასაგებია, რუსეთის მხარე, მაგრამ მე სხვანაირად ვხედავ. რუსები ვიცით ვინც არიან. დასავლეთი კი ბოლო წლებია, სამწუხაროდ, ის დასავლეთი აღარ გახლავთ, რომელიც მე მიყვარდა და ჩემი საოცნებო იყო. სამწუხაროდ, დასავლეთი თვალთმაქცობის იმპერია გახდა, რადგან რუსები ებრძვიან, ამით თავს ვერ მოვიტყუებთ. დიდი იმედი მაქვს, დასავლეთი თვითონაც დაინახავს, რომ თვალთმაქცობის იმპერიად იქცა. მე იმ საოცნებო დასავლეთისკენ მივისწრაფვი და არა იმისკენ, რომელიც დღეს არის.
დღეს ჩვენ მივიღეთ დარვინიზმი გეოპოლიტიკაში. დარვინიზმი ყველამ იცის — ბუნებრივი გადარჩევის თემას უკავშირდება. ფაქტობრივად, ჩვენ ახლა რასთან გვაქვს საქმე? ერთ მხარეს ეს ცხოველური ინსტინქტები არ არის შენიღბული და ავლენს ამას ბოლომდე, მეორე მხარეს, უბრალოდ, უკეთესად აქვს შენიღბული, მაგრამ, საბოლოო ჯამში, სამწუხაროდ, ისიც ამით ხელმძღვანელობს.
სამწუხაროდ, მხოლოდ 30 წლიანი პერიოდი იყო, როცა საშუალო ადამიანისათვის დემოკრატიაც არსებობდა, უზენაესობაც… დანარჩენი ყველაფერი იმდენად აიზილა დასავლეთის თვალთმაქცობაში და ასცდა იმ ღირებულებებს, რომლებიც დეკლარირდა, რომ ის დარვინიზმის თემაში ჩამოვიდა ბოლომდე და ისიც ჩვეულებრივად ტერიტორიის გაფართოებისათვის იბრძვის.
მე ეს ამბავი როგორ არ ავუხსნა იმ ადამიანებს, რომელთაც ეს მართლა აინტერესებთ? რუსეთისკენ გავიგეთ — რაც ხდება, მაგრამ ის, რომ იქით უკიდეგანო სიკეთეა — ეგრე არ არის. უნდა დავინახოთ ეს, თუ სიმართლის დანახვა გვინდა.
ვიღაცებს, ვისაც გვინდა, რომ საკითხებს პასუხისმგებლობით მოვეკიდოთ და პოლიტიკასთან შეხება გვქონდეს, ხომ გვევალება, რომ ამ ყველაფერს შევხედოთ. ბოლო-ბოლო, ეს ჩემი აზრია და მომეცით უფლება — მქონდეს ეს ჩემი აზრი, შენსავით ვიღაცისგან აღებული ფულის გამო არ ვამბობ ამას.
ვისაც უნდა დამიჯერებს, ვისაც უნდა — არა. ეს ჩემი აზრია, რომ ახლა სიფრთხილე ჯობია, რადგან ამ ორ გაუგებარ, დარვინისტული გეოპოლიტიკის პროცესში არ შევერჭოთ იქ, სადაც სხვის ომში დაღუპულები გამოვალთ!
რა თქმა უნდა, ყველაზე ღირსეული იქნება, თუ ჩვენს ომში გმირულად ვიბრძოლებთ — ამაზე ღირსეული ცხოვრება რა უნდა იყოს, ახლა, როდესაც ადამიანი იღებს იარაღს და შენი სამშობლოს დასაცავად მიდიხარ. მაგრამ ეს სხვა მოცემულობაა.
ახლა, ფაქტობრივად, მესამე მსოფლიო ომია დაწყებული. უბრალოდ, საქმე იმაშია, რომ მსოფლიო ომი იარაღით ომს გულისხმობს, თუმცა 20 საუკუნის დასაწყისში გლობალიზაციამ შექმნა ახალი იარაღი — სანქციები. ეს დამატებითი იარაღი არსებობს, ამან მოგვცა ჩვენ ეს პაუზა, თორემ იმ სიტუაციაში ტანკის შემდეგ მომდევნო იარაღი იქნებოდა ატომური ბომბი.