„საჭიროა, მთავრობამ მკაფიოდ დააფიქსიროს პოზიცია უკრაინელი ლტოლვილების მიღების თაობაზე“, — აცხადებს პოეტი, მთარგმნელი, თსუ-ის პროფესორი გიორგი ლობჟანიძე.
„არსად არ მომისმენია სამთავრობო დონეზე განცხადება, რომ საქართველო კარს უხსნის უკრაინელ დევნილებს. შეიძლება მე გამომრჩა, რადგან ყველაფერს თვალყურს ვერ ვადევნებ. ყოველ შემთხვევაში, ეს ინფორმაცია არ გახმაურებულა. თუ უკრაინას ომში ვერ ეხმარები ცოცხალი ძალითა და საბრძოლო მასალით, თუ თავს იკავებ, რასაც აქვს გარკვეული მიზეზები, ზურგში დახმარებას რაღა უდგას წინ. დავდგეთ და დავეხმაროთ ყველაფერში, რაშიც შეგვიძლია.
მართალია, თავადვე უამრავი პრობლემა გაქვს და არ ვართ ყველაფრით უზრუნველყოფილი სახელმწიფო, თუნდაც რისკების გათვლის მხრივ საკმარისი ძალა არ გვაქვს, მაგრამ ვფიქრობ, ამ ეტაპზე, ყველაფერი გვერდზე უნდა გადავდოთ და როგორც შეგვიძლია — დავეხმაროთ უკრაინელებს. ბოლოს და ბოლოს, რაღაც ერთ პურის ნაჭერს, სიმბოლურად რომ ვთქვათ, გავუყოფთ — ნახევარი ერთს და ნახევარი მეორეს, ვისაც ყველაზე მეტად სჭირდება ჩვენი დახმარება“, — ამბობს გიორგი ლობჟანიძე.
ცნობილი პოეტი და პროფესორი მიიჩნევს, რომ საჭიროა მთავრობამ პოზიცია მკაფიოდ დააფიქსიროს: „პიროვნული ინიციატივების დონეზე ზოგს აქვს იმის შესაძლებლობა, რომ ამ ადამიანებს დაეხმაროს, მაგრამ ეს სხვა რამაა. უკრაინელ დევნილთა ოფიციალურ მხარდაჭერას მაინც სხვა რეზონანსი აქვს და სხვანაირად შეიძლება ამ ყველაფრის ორგანიზება. ძალიან ბევრი შესაძლებლობა არსებობს სამთავრობო დონეზე იმისა, რომ ეს თანადგომა რაღაცნაირად იყოს ორგანიზებული“, — აღნიშნავს გიორგი ლობჟანიძე.
უკრაინელი ბავშვის აყვანას რთული პროცედურების გამო ვერავინ შეძლებს
„ძალიან რომ მინდოდეს უკრაინელი დაობლებული პატარას აყვანა, ვერ მოვახერხებ“, — ამბობს გიორგი ლობჟანიძე, რომელმაც ფეისბუკ-პოსტზე ცოტა ხნის წინ აღნიშნა, რომ უკრაინელ დაობლებულ ბავშვს დიდი სიამოვნებით იშვილებდა.
„ეს ყველაფერი მოდიოდა ემოციური იმპულსიდან. ყველაფერი მთავრდება, როცა ბავშვი კვდება, საერთოდ, და, მითუმეტეს, ომში. ამ დროს ადამიანი აღარ ფიქრობ — რა შესაძლებლობები გაქვს. სანამ შენ ცოცხალი იქნები, გინდა, რომ ვიღაც გადაარჩინო. ჩემ ნებაზე რომ იყოს, დღესაც მზად ვარ — იგივე გავიმეორო, თუმცა ეს დარჩება მხოლოდ სურვილად, რადგან ისეთი პროცედურებია გასავლელი, რომ, ისევ და ისევ, მივდივართ სამთავრობო და ოფიციალურ კოორდინაციასთან“, — აღნიშნავს გიორგი ლობჟანიძე.