პოლიტიკური ზრახვების სამიზნედ ქცეული საქართველო შიდა თუ გარე საფრთხეების უიარაღო ომში ერთვება. ოპონენტების ხელში „გამანადგურებელ იარაღადაა“ ქცეული ხელისუფლების ყველა განცხადება, ყველა ნაბიჯი, მათ შორის, საკამათოც, მართებულიც და მცდარიც. ამ პროცესებზე დიდ დროსა და მასშტაბებში დაკვირვებისას რეალური მტრის ხელში ბრმა იარაღად ქცეული პოლიტიკური პარტიები იკვეთებიან, რომელთა მოქმედებები არა ხელისუფლებაში მყოფ პერსონებს, არამედ, საბოლოო ჯამში, ქვეყანას აზარალებს.
გვესაუბრება კონფლიქტოლოგი, ფსიქოლოგი, პროფესორი გუგული მაღრაძე
„ის ფაქტი, რომ რუსეთმა არ შეიყვანა საქართველო არამეგობრული ქვეყნების სიაში, რუსეთის პოლიტიკისთვის დამახასიათებელი ხრიკია. იგივე ხრიკი იხმარა მან პროდუქტების მიწოდებაზე საქართველოსთვის ნებართვის მიცემისას.
2020 წელს გაგზავნილ მოთხოვნაზე, როცა რუსეთს არანაირი ომი არ ჰქონდა გაჩაღებული უკრაინასთან, არ იდგა რუსეთის მიმართ სანქციების საკითხიც, იყო ჩვეულებრივი სავაჭრო ურთიერთობები, რუსეთმა ორი წლის განმავლობაში არ აღირსა პასუხი რძის პროდუქტების მწარმოებელ კერძო კომპანიებს. რუსეთს მხოლოდ ორი წლის შემდეგ გაახსენდა ამ მოთხოვნის შესახებ და უკრაინასთან ომის ფონზე გასცეს ნებართვა პროდუქტების მიწოდებაზე. ამით შეეცადნენ შეექმნათ საერთო სურათი იმისა, რომ საქართველო სანქციებს არ უერთდება, აგრძელებს ვაჭრობას მასთან და საქართველო არ არის რუსეთის მიმართ არამეგობრულად განწყობილი ქვეყანა. ეს არის სპეციალური საინფორმაციო ომის ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილი, რისი მიზანიცაა — საქართველო დაუპირისპირონ დასავლურ ცივილურ სამყაროს.
ბუნებრივია, ნაციონალური მოძრაობა და ოპოზიცია ამას საკუთარი მიზნებისთვის იყენებენ და საზოგადობას — შინ თუ გარეთ — საქართველოში „რუსეთუმე მთავრობაზე“ მათსავე შეთხზულ ამბავს აჯერებენ. ამან არ უნდა დააფრთხოს არც საქართველოს ხელისუფლება და არც გონიერი ადამიანები, რომლებიც, იმედია, ხედავენ — სინამდვილეში თუ რაშია საქმე და ხვდებიან, რომ ეს არის რუსეთის მიერ დაგეგმილი მახე, ხრიკი, საინფორმაციო ფანდი იმისთვის, რომ საქართველოს შიგნითაც და გარეთაც პრობლემები შეექმნას.
საქართველოში არასდროს არ იქნება მეგობრული დამოკიდებულება რუსეთთან. გვახსოვს 2008 წელი, დაღუპული ადამიანების რაოდენობა და ოკუპირებული ტერიტორიების 20 %. ვხედავთ ვითარებას გამყოფ ზოლთან, სადაც თითქმის ყოველდღე ვაწყდებით დაჭერილ და მოტაცებულ ადამიანთა პრობლემებს. ამას ემატება საუკუნეების მანძილზე ის არსებული დამოკიდებულება, რომელიც ათასნაირი დისკრიმინაციის, კოლონიალური ჩაგვრისა და ათასგვარი უბედურების თანხლებით გაიარა ამ ქვეყანამ. ამიტომ, ამ ხრიკების მიუხედავად, საქართველოს მოსახლეობის დიდი ნაწილი განწყობილია იმისთვის, რომ არ აჰყვეს რუსეთის ხრიკებს და იფიქროს იმაზე, რომ ქვეყანამ უსაფრთხოდ გაიაროს ბეწვის ხიდზე“
.
დასავლელი პარტნიორები ჩვენს ხელისუფლებას ეუბნებიან, რომ სწორად
კეთებს ყველაფერს
ჩვენი ხელისუფლება აკეთებს იმას, რას სჭირდება ამ ქვეყანას. დასავლელი პარტნიორები ეუბნებიან, რომ სწორად აკეთებს ყველაფერს. აკი, თვითონაც მოზომილია მოქმედებებში, სანქციებს უწესებს რუსეთს, თუმცა ცას არ ხურავს უკრაინაში, ნავთობსა და გაზს, ჯერ-ჯერობით, ისევ იღებენ რუსეთისგან.
ოკუპირებულ ქვეყანას, ბუნებრივია, დასავლეთიდან არავინ მოსთხოვს, რომ ხახაში ჩაუვარდეს რუსეთს. ამას მხოლოდ ოპოზიციის რაღაც ნაწილი აკეთებს, სამწუხაროდ, რომელსაც სჯერა, რომ რაც ქვეყნისთვის უარესია, მით უკეთესია მათთვის.
გასაგებია, რომ არიან ისეთი ძალები, რომელთაც აწყობთ დაპირისპირება რუსეთთან და საქართველოს ომის ქარ-ცეცხლში ჩართვა, მაგრამ პასუხისმგებლიანი ხელისუფლების დამოკიდებულება სწორედ ისაა, რომ ამას არ უნდა აჰყვეს და, დარწმუნებული ვარ, არც აჰყვება. გაატარებს ისეთ პოლიტიკას, რომელსაც ჩვენი საერთაშორისო პარტნიორები გვიწონებენ. დარწმუნებული ვარ, ხელისუფლება ყველაფერს გააკეთებს იმისთვის, რომ ქვეყანა ცივილური სამყაროს ნაწილად ჩანდეს — გაეროს რეზოლუციები, ევროსაბჭოში მათი პოზიციონირება, ზოგადად, საერთაშორისო დოკუმენტებზე ჩვენი ხელმოწერები სწორედ ამის დასტურია. ახლა მთავარია, მოსახლეობამ გააცნობიეროს და რუსეთის ნაბიჯების ქვეშ წაიკითხოს რუსეთის სურვილები — საქართველო იყოს გარიყული და ნაკლებად დაცული, დასუსტებული ქვეყანა.
როგორ სარგებლობს ქართველების ხასიათითა და ბუნებით რუსეთი?
არსებობენ სპეციალური სამსახურები, რომლებიც მუშაობენ ამა თუ იმ ქვეყნის ეთნო-ფსიქოლოგიურ თავისებურებებზე. მათ ზუსტად იციან ქართველებთან რა ტიპის ლოზუნგები, გზავნილები გაახმოვანონ, რა სახის ლოზუნგები სჯობია. ჯერ მარტო მათი პროპაგანდის ნაწილი, რასაც ფლობენ საქართველოში, ხომ ვხედავთ — რაც არის?! ძირითადი ნაწილი იმას კი არ მოუწოდებს, რომ რუსეთთან ახლოს მივიდეთ და ა.შ., არამედ საზოგადოებას უნერგავენ აზრს, რომ ევროპა და დასავლეთი ქართველობას წაგვართმევს და იდენტობას დაგვაკარგვინებს. რუსეთმა ძალიან კარგად იცის, რომ ჩვენი საზოგადოება ამას ასე მარტივად არ გადაყლაპავს, მაგრამ ყველამ ძალიან კარგად უნდა ვიცოდეთ — რატომ აწყობს ასეთი პროპაგანდა მას, ვინ არის და რა არის რუსეთი?!
კარგად მახსოვს, როცა, 2013 წელს, ევროსაბჭოში რუსეთის წარმომადგენლობის უფლების შეჩერებაზე იყო საუბარი, ჩვენ გვქონდა დახურული შეხვედრა, სადაც ევროპის რამდენიმე ქვეყნის წარმომადგენელი გვარწმუნებდა, რომ რუსეთი არ უნდა გარიცხულიყო ევროპის საბჭოდან. რამდენიმეს მიაჩნდა, რომ რუსეთზე ზემოქმედების და მისი დემოკრატიულ ქვეყნად ქცევის შანსი არსებობდა. მე ჩემს უცხოელ კოლეგებს ავუხსენი, რომ მათ არ ჰქონდათ რუსეთთან ურთიერთობის გამოცდილება და რომ ჩვენ სამსაუკუნოვანმა ურთიერთობამ დაგვარწმუნა — ის მხოლოდ ძალას სცემს პატივს. რუსეთი პოზიციებსაც მხოლოდ მაშინ თმობს, როცა ძალას ხედავს. სამწუხაროდ, წინ დაგვხვდა ეს ყველაფერი.
რუსეთი ხომ არ შემოგვინახავს ვითომ „მეგობრად“
მსოფლიოს თვალში საბოლოო იმიჯის გადასარჩენად?!
რუსეთი თავისი „არსენალიდან“ რას გამოიყენებს, ჩვენ ამისგან დაცულნი არ ვართ, თუმცა ყოველთვის უნდა გვქონდეს გონივრული, დასაბუთებული და პრინციპული პასუხები. ჩვენ გვაქვს წითელი ხაზები, რომელსაც არასდროს გადავლახავთ. ჩვენი ოკუპირებული ტერიტორიები, რომელიც რუსეთის მიერაა აღიარებული, ისეთი ნიშანსვეტია ჩვენს ურთიერთობაში, რომ სანამ ეს მოცემულობა გვაქვს, ვერანაირად ვერ გვექნება რუსეთთან კარგი დამოკიდებულება. რუსეთმა ეს კარგად იცის, მაგრამ ის მაინც ცდილობს, რომ აუმღვრიოს წყალი ჩვენს ხელისუფლებას, ხალხი გახლიჩოს და დაუპირისპიროს ერთმანეთს.
რა შეიძლება გამოიწვიოს საქართველოში რუსების შემოდინების პროცესმა?
ამ ადამიანებში არიან, სავარაუდოდ, რუსებიც, ბელორუსელებიც, უკრაინელებიც. მქონდა საუბარი ბელორუსებთან, მათი დიდი ნაწილი არიან ახალგაზრდები და ისინი გაექცნენ სამხედრო ვალდებულებებს, ანუ ჯარში გაწვევას და ომს აარიდეს თავი. სტატისტიკური მონაცემები არ ვიცი, მაგრამ არც ის გამიკვირდება, რომ რუსეთში ვისაც ბიზნესი ჰქონდა და პრობლემა შეექმნა, ისინიც კი აღმოჩნდნენ საქართველოში, საკუთარი საქმიანობის წყნარად გაგრძელების მიზნით. არც იმას გამოვრიცხავ, რომ ამ მასას შემოჰყვეს რუსეთის სპეც-სამსახურების წარმომადგენლებიც, რომელთაც თუ დასჭირდებათ, მაშინ გამოიყენებენ. სავიზო რეჟიმის შემოღების დრო, მართალია, ახლა არ არის, მაგრამ თითოეულ შემომსვლელზე კონტროლის გამკაცრება აუცილებელი მგონია.
