გვე­სა­უბ­რე­ბა /პო­ლი­ტი­კუ­რი არ­ჩე­ვა­ნი“- დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი რო­მან კა­კუ­ლია

„ამ ქვე­ყა­ნას ნამ­დვი­ლად ჰყავს ახ­ალ­გაზ­რდე­ბი, ის თა­ობა, რო­მელ­საც ევ­რო­პუ­ლი ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბის გარ­და არ­აფ­ერი აინ­ტე­რე­სებს და რო­მელ­მაც უნ­და მარ­თოს ეს ქვე­ყა­ნა მო­მა­ვა­ლი 10, 20 წლის და ა.შ. გან­მავ­ლო­ბა­ში. ეს თა­ობა მარ­თლა ევ­რო­პუ­ლი ორი­ენ­ტა­ცი­ის თა­ობაა, ძი­რი­თა­დად. და თუ ჩვენ­თან მოხ­დე­ბა ომი, ჩვენ ხომ გვეს­მის, რომ ამ ქვე­ყა­ნა­ში ყვე­ლა არ იომ­ებს?! და ვინ არ იომ­ებს? ზუს­ტად ის არ იომ­ებს, რო­მელ­საც ექ­ნე­ბა იმ­ედი, რომ რუ­სე­ბი თუ შე­მოვ­ლენ, აქ მას­თან თა­ნა­არ­სე­ბო­ბას შეძ­ლებს. და ვინ იომ­ებს? იომ­ებს ზუს­ტად ის თა­ობა, რო­მე­ლიც ამ ქვეყ­ნის ნამ­დვი­ლი ევ­რო­პუ­ლი პო­ტენ­ცი­ალია და ის გა­ნად­გურ­დე­ბა სწო­რედ, ანუ, რო­მელ­საც, შემ­დეგ­ში აღ­არ ექ­ნე­ბა არ­ანა­ირი პო­ტენ­ცი­ალი – ევ­რო­პის­კენ გა­ხედ­ვის. აქ თუ ომი გა­ჩაღ­და, ყვე­ლა კი არ გავ­ნად­გურ­დე­ბით, ევ­რო­პუ­ლი ორი­ენ­ტა­ცი­ის ხალ­ხი გა­ნად­გურ­დე­ბა, პირ­ველ რიგ­ში, თო­რემ ის­ინი (ვინც და­უშ­ვებს თა­ნა­არ­სე­ბო­ბას რუ­სეთ­თან) თავს გა­და­ირ­ჩე­ნენ და გა­და­სა­რე­ვა­დაც მოვ­ლენ მე­რე ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­შიც… ვის ინ­ტე­რე­სებ­ში შე­იძ­ლე­ბა შე­დი­ოდ­ეს ეს?“, – კითხვას სვამს პო­ლი­ტი­კო­სი რო­მან კა­კუ­ლია, რო­მელ­მაც დღეს ტე­ლე­კომ­პა­ნია POSTV-სთან კო­მენ­ტა­რი გა­აკ­ეთა.

 

რა შე­ფა­სე­ბის კრი­ტე­რი­უმ­ით მი­ვუდ­გეთ დღის უმ­წვა­ვეს სა­კითხებს?

„ჩვენ ხომ ვსა­უბ­რობთ იმ­იტ­ომ, რომ ად­ამი­ან­ებს მა­თი პო­ზი­ცი­ის ფორ­მი­რე­ბა­ში მი­ვეხ­მა­როთ და ჩვე­ნი ხედ­ვა შევ­თა­ვა­ზოთ – იქ­ნებ რა­მე­ში გა­მო­ად­გეთ არ­ჩე­ვა­ნის გა­სა­კე­თებ­ლად“, – ამ­ბობს რო­მან კა­კუ­ლია, რომ­ლის აზ­რით, ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რი პრობ­ლე­მა, რაც დგას, გან­სა­კუთ­რე­ბით ახ­ალ­გაზ­რდებ­ში და რაც ყვე­ლას აინ­ტე­რე­სებს, ესაა – სად გა­დის ზღვა­რი რა­ცი­ონ­ალ­ურ­სა და ღირ­სე­ულ გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბას შო­რის?

„თით­ქოს სწო­რედ ეს პრობ­ლე­მა დგას! სხვა­თა­შო­რის, ძა­ლი­ან მო­მეხ­მა­რა ეს ტენ­დენ­ცია და სულ ვფიქ­რობ­დი – სად იღ­ებს სა­თა­ვეს ის ცნო­ბი­ლი გა­მო­ნათ­ქვა­მი, რომ „ხელ­მო­ცა­რუ­ლე­ბის უკ­ან­ას­კნე­ლი თავ­შე­სა­ფა­რი „პატ­რი­ოტ­იზ­მია“ (იქ სხვა სიტყვაა ნახ­მა­რი, მაგ­რამ, მო­დით, ის სიტყვა ახ­ლა არ გა­მო­ვი­ყე­ნოთ). იმ­ის­თვის, რომ ად­ამი­ან­ებ­მა პა­სუ­ხი გას­ცენ კითხვას – სად გა­დის ზღვა­რი რა­ცი­ონ­ალ­ურ­სა და ღირ­სე­ულ გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბას შო­რის, ას­ეთ ლო­გი­კას შე­მოგ­თა­ვა­ზებთ: თუ ჩვენ მაქ­სი­მა­ლურ დო­ზას ავ­იღ­ებთ, რაც შე­იძ­ლე­ბა ყვე­ლა­ზე ღირ­სე­ული გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბა ყო­ფი­ლი­ყო, ჩვენ, პრინ­ციპ­ში, ომი უნ­და გა­მოგ­ვეცხა­დე­ბი­ნა რუ­სე­თის­თვის და ოფ­იცი­ალ­ურ­ად უნ­და გვე­ომა უკ­რა­ინ­ელ­ებ­ის მხა­რეს – ეს იქ­ნე­ბო­და ყვე­ლა­ზე ღირ­სე­ული საქ­ცი­ელი, თუ შე­დე­გებ­ზე არ­აფ­ერს იტყვი და ღირ­სე­ბის სტან­დარ­ტე­ბით ილ­აპ­არ­აკ­ებ; და­ბო­ლოს, ამ­ით შეგ­ვეძ­ლო დაგ­ვეს­რუ­ლე­ბი­ნა ჩვე­ნი ქვეყ­ნის არ­სე­ბო­ბა და მე­რე, მო­მა­ვალ­ში, შე­იძ­ლე­ბა, კარ­გი პო­ემ­ები და ლექ­სე­ბი და­წე­რი­ლი­ყო.

ვინც ახ­ლა აკ­რი­ტი­კებს დღე­ვან­დელ პო­ლი­ტი­კას, ყვე­ლა იძ­ახ­ის, რომ არ­ავ­ინ არ გვთხოვს ომ­ის დაწყე­ბას, ანუ ამ­აზე თით­ქოს ყვე­ლა თან­ხმდე­ბა, რომ ომი არ უნ­და და­ვიწყოთ, რად­გან ამ­ის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა არ გვაქ­ვს. ე.ი. ერ­თი ნა­ბი­ჯი ყვე­ლას ერ­თად გად­მოგ­ვიდ­გამს ქვე­მოთ იმ მა­ღა­ლი სტან­დარ­ტის ღირ­სე­ული გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბი­დან, რა­ზეც ზე­მოთ ვი­სა­უბ­რე. თურ­მე შევ­თან­ხმე­ბულ­ვართ, რომ ომი არ შეგ­ვიძ­ლია. ამ­ის შემ­დეგ იწყე­ბა და­სა­ხე­ლე­ბა იმ ფაქ­ტო­რე­ბი­სა – ომ­ის გარ­და, მო­დით, ესა და ეს გა­ვა­კე­თოთ… თუ ჩვენ ვთან­ხმდე­ბით იმ­აზე, რომ ომი არ უნ­და და­ვიწყოთ, გა­ნა ეს არ აყ­ალ­იბ­ებს უკ­ვე შე­ფა­სე­ბის კრი­ტე­რი­უმს იმ და­ნარ­ჩე­ნი ნა­ბი­ჯე­ბის კუთხით, რო­მე­ლიც ჩვენ უნ­და გა­დავ­დგათ? თუ­კი რა­იმე ნა­ბი­ჯი ჩვენ მა­ინც ომ­ამ­დე მიგ­ვიყ­ვანს, მა­შინ, არ ჯობ­და – მე თვი­თონ და­მეწყო ომი? თუ სხვამ უნ­და ჩა­მით­რი­ოს ამ ომ­ში?!

თუ ჩვენ ვთან­ხმდე­ბით, რომ ჩვენ არ უნ­და ვი­ომ­ოთ, .. ნე­ბის­მი­ერი ნა­ბი­ჯი, რო­მელ­საც მე­რე გა­დავ­დგამ, იმ­ან ომი არ უნ­და გა­მო­იწ­ვი­ოს, თო­რემ გა­მო­დის, რომ ჩე­მი არ­ჩე­ვა­ნი არ ყო­ფი­ლა სწო­რი.

ლა­პა­რა­კია იმ­აზე რუ­სე­თი რას გა­ნი­ხი­ლავს სა­ბა­ბად, რომ ომი და­იწყოს. ანუ, ჩვენს სა­ერ­თო გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბას, რომ არ უნ­და ვი­ომ­ოთ, თა­ვის­თა­ვად შე­უქ­მნია შე­ფა­სე­ბის კრი­ტე­რი­უმი იმ­ას­თან და­კავ­ში­რე­ბით აპ­რი­ორი თუ რა ქმე­დე­ბე­ბი გან­ვა­ხორ­ცი­ელ­ოთ ის­ეთი, რაც ომ­ამ­დე არ მიგ­ვიყ­ვანს! ამ ლო­გი­კით ვა­ფა­სებ მე პო­ზი­ცი­ებს რას აკ­ეთ­ებს დღეს ქვე­ყა­ნა.

დღეს სხვა­დას­ხვა შე­ფა­სე­ბე­ბი გა­ის­მე­ბა ოპ­ოზ­იცი­ის თუ პო­ზი­ცი­ის მხრი­დან, მაგ­რამ თუ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა რა­იმე ინ­იცი­ატ­ივ­ას გა­ახ­მო­ვა­ნებს, ჩვენ უნ­და ვი­ცო­დეთ, რომ რად­გან ავ­ირ­ჩი­ეთ ომ­ში არ შეს­ვლის სტრა­ტე­გია, ამ სტრა­ტე­გი­ით და ამ კრი­ტე­რი­უმ­ით უნ­და შე­ვა­ფა­სოთ ის“.

 

არ­სე­ბო­ბენ კონ­კრე­ტუ­ლი ძა­ლე­ბი, რო­მელ­თა პო­ლი­ტი­კურ ინ­ტე­რე­სებ­ში შე­დის
სა­ქარ­თვე­ლოს დეს­ტა­ბი­ლი­ზა­ცია მიუერთდეს უკ­რა­ინ­ის დეს­ტა­ბი­ლი­ზა­ცი­ას

„მე ბევრ ინ­ფორ­მა­ცი­ას ვფლობ, რო­მე­ლიც ჩემ­თვის იმ­დე­ნად სან­დოა, რომ მას მე წყა­როდ გან­ვი­ხი­ლავ, მაგ­რამ რად­გან სა­ბუ­თი არ მაქ­ვს ხელ­ში, ვერ ვდებ აქ. ეს ინ­ფორ­მა­ცია ჩე­მი პო­ზი­ცი­ის ფორ­მი­რე­ბა­ში მო­ნა­წი­ლე­ობს, მაგ­რამ, რად­გან ხელთ სა­ბუ­თი არ მი­ჭი­რავს, ვერ მო­მაქ­ვს მყარ არ­გუ­მენ­ტად. ამ­იტ­ომ ჩემს პო­ზი­ცი­ად ვა­ყა­ლი­ბებ შემ­დეგ აზ­რს: დღეს, სადღაც, არ­სე­ბო­ბენ კონ­კრე­ტუ­ლი ძა­ლე­ბი, რო­მელ­თა პო­ლი­ტი­კურ ინ­ტე­რე­სებ­ში შე­დის სა­ქარ­თვე­ლოს დეს­ტა­ბი­ლი­ზა­ცია მიუერთდეს უკ­რა­ინ­ის დეს­ტა­ბი­ლი­ზა­ცი­ას. მე, ერ­თა­დერ­თი, მრჩე­ბა სა­ქარ­თვე­ლოს მო­სახ­ლე­ობ­ის ინ­ტუ­იცი­ის იმ­ედი“, – აცხა­დებს რო­მან კა­კუ­ლია POSTV-ის ეთ­ერ­ში.

„პო­ლი­ტი­კუ­რი არ­ჩე­ვა­ნის“ დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი გა­მო­დის ინ­იცი­ატ­ივ­ით, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­სა და სა­ზო­გა­დო­ებ­ას შო­რის შედ­გეს დი­ალ­ოგი (დი­ალ­ოგ­ის ფორ­მი­სა და ად­გი­ლის გან­საზღვრით).

„ხან­და­ხან ვფიქ­რობ, რომ სა­ჭი­როც კი შე­იძ­ლე­ბა იყ­ოს – სა­ზო­გა­დო­ებ­ამ გა­მო­ხა­ტოს თა­ვი­სი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა არა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის და, ზო­გა­დად, პო­ლი­ტი­კის მი­მართ, არ­ამ­ედ მო­ვის­მი­ნოთ – ამ კონ­კრე­ტულ ვი­თა­რე­ბა­ში ის რა პო­ლი­ტი­კას ირ­ჩევს? ჩვენ უნ­და ვი­ყოთ დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი, რომ სა­ზო­გა­დო­ებ­ის უმ­რავ­ლე­სო­ბა იზი­არ­ებს მის პო­ლი­ტი­კას ამ კონ­კრე­ტულ ვი­თა­რე­ბა­ზე (ეს არ ნიშ­ნავს იმ­ას, რომ შე­ვა­ფა­სოთ მი­სი ეკ­ონ­ომ­იკ­ური და, თუნ­დაც, სხვა მი­მარ­თუ­ლე­ბა, რომ­ლის მი­მარ­თაც ათ­ასი კრი­ტი­კუ­ლი რა­მის თქმა შე­იძ­ლე­ბა)“, – ამ­ბობს რო­მან კა­კუ­ლია.