საქართველოს მოქალაქეები შემოსავლის დიდ ნაწილს მედიკამენტებში ხარჯავენ, მაგრამ ყველა საჭირო წამლის შეძენას ვერ ახერხებენ. წამლების ფასის შემცირებასთან დაკავშირებით არაერთი დაპირების მიუხედავად, ეს პრობლემა ისევ აქტუალურია. ფასების დარეგულირების მიზნით, მთავრობამ თურქეთიდან მედიკამენტების იმპორტის გააქტიურება გადაწყვიტა. აქვე აღსანიშნავია, რომ საქართველოსთვის თურქეთის ბაზარი არც მანამდე იყო დახურული. მოქალაქეებს შეეძლოთ ჩვენი აფთიაქებისთვის საჭირო წამლების შეკვეთა და ორკვირიან ვადაში მიღება.
წამლების ბაზრისა და საქართველოში არსებული მდგომარეობის საკითხებზე უფრო დეტალურად ფარმაცევტული კომპანიების წარმომადგენელთა ასოციაციის დირექტორიირაკლი მარგველაშვილი გვესაუბრება.
— უნდა ვენდოთ თუ არა თურქეთიდან შემოტანილი წამლების ხარისხს?
— ჩვენს ქვეყანას ხარისხის კონტროლის შეზღუდული, მწირი რესურსი აქვს, შესაბამისად, დაბალხარისხიანი ან ფალსიფიცირებული მედიკამენტების შემოტანის მაღალი რისკი არსებობს. თურქეთიდან წამლების იმპორტი ამ რისკებს შორის მოიაზრება, რასაც აქვს თავისი მიზეზები: ჯერ ერთი – წამლის ხარისხს განაპირობებს არა მხოლოდ წარმოება, არამედ ტრანსპორტირება და შენახვა, მეორეც – ჩვენ ახლა ვსაუბრობთ მეზობელ ქვეყანაზე, რომელთანაც გვაქვს ინტენსიური მიმოსვლა და საზღვარს დღეში რამდენიმე ათასი ადამიანი კვეთს. ამის გამო ქვეყანაში უხარისხო/ფალსიფიცირებული მედიკამენტების შემოსვლის საშიშროება მეტი იყო. ეს რისკები დღესაც შენარჩუნებულია, მაგრამ გადაწყვეტილება შეიცვალა იმის გამო, რომ ჩვენმა მთავრობამ პრიორიტეტულად მიიჩნია ეს ქვეყანა საქართველოსა და თურქეთს შორის წამლების ფასებზე მკვეთრი სხვაობის გამო.
— რა გზით შემოდის ფალსიფიცირებული წამლები, რომლებიც უშედეგოა მკურნალობისას და უარყოფითად მოქმედებს ჯანმრთელობაზე?
— მსგავსი შემთხვევები ყველა ქვეყანაში ხდება, მათ შორის, ჩვენთანაც, რადგან მწირი, შეზღუდული რესურსი გააჩნია წამლის სააგენტოს, რომელსაც ევალება მედიკამენტების ხარისხის შემოწმება. მიუხედავად ამისა, 2020 წელს, 2019 წელთან შედარებით, ფალსიფიცირებული და გაუვარგისებული პროდუქტის ორჯერ მეტი რაოდენობა აღმოაჩინეს. გაუვარგისებული არის წამალი, რომელიც არასწორად შეინახეს. პაციენტისთვის მთავარია შედეგი და მნიშვნელობა არ აქვს — არასწორად დამზადება იყო პრობლემა თუ შენახვა. ყოველივე ეს მეტყველებს, რომ: 1) პრობლემა არის საკმაოდ დიდი; 2) მედიკამენტების ვარგისიანობის დადგენისთვის არსებული რესურსი საკმარისი არ არის; 3) არის საუბარი ხარისხის ლაბორატორიის შექმნის აუცილებლობაზე, მაგრამ რეგულაციების დონეზეც მნიშვნელოვანი ნაბიჯებია გადასადგემელი (რეგულაციები გულისხმობს მეტი დოკუმენტაციის მოთხოვნას).
ეს პრობლემა იყო და იქნება, მაგრამ ასეთი შემთხვევების რისკის შესამცირებლად საჭიროა: 1) წამლის სააგენტოს ჰქონდეს მეტი ფინანსური რესურსი; 2) ხარისხის გასაუმჯობესებლად შეიცვალოს რეგულაციები. 2009 წელს შექმნილი კანონმდებლობა „წამლისა და ფარმაცევტული პროდუქციის შესახებ“ არ არის სრულყოფილი და საერთაშორისო სტანდარტების შესაფერისი. ეს კანონი უნდა შეიცვალოს ფუნდამენტურად. ახალი კანონი შემუშავებულია და თებერვალში ველოდებით განხილვის დაწყებას. ორივე პროცესი ერთად უნდა განხორციელდეს…
— რატომ არ მზადდება წამლები ჩვენს ქვეყანაში უფრო დიდი რაოდენობით? თუ ფიქრობს სახელმწიფო ფარმაცევტული საქმიანობის განვითარებას?
— ადგილობრივი ფარმაცევტული წარმოების გაზრდა არა მარტო წამლებზე ფასების შემცირების, არამედ სტრატეგიული აუცილებლობის მხრივაც მნიშვნელოვანია. საქართველოში 2019 წელს შეიქმნა GMP (კარგი საწარმოო პრაქტიკის ინსპექტორანტი), რომელზეც უნდა გადავიდეს ყველა ადგილობრივი წარმოება 2023 წლის ბოლომდე. ეს პროცესი დიდ ხარჯებთანაა დაკავშირებული, ამიტომ ჩვენს ქვეყანაში, სავარაუდოდ, 12-დან 15-მდე წამლის დამამზადებელი დაწესებულება მოახერხებს ამას, რაც ხარისხზეც დადებითად იმოქმედებს. წარმოებებს შეეძლებათ ექსპორტზე გაიტანონ მედიკამენტები. მიმდინარეობს კადრების გადამზადება, რათა დაკმაყოფილდეს ყველა სტანდარტი.
31 იანვარს გაიმართა სხდომა, რომელზეც განიხილეს პროექტი „წამლისა და ფარმაცევტული საქმიანობის შესახებ“ საქართველოს კანონში ცვლილებების შეტანის თაობაზე. ამ ნაბიჯის თანახმად, ფარმაცევტული პროდუქტის საქართველოში შემოტანის მიზნით, იმპორტიორებისათვის სავალდებულო ხდება ფარმაცევტული პროდუქტის GMP-ის (კარგი საწარმოო პრაქტიკის) სტანდარტით წარმოების დამადასტურებელი საბუთის წარდგენა; GMP-ის სტანდარტის დოკუმენტის სავალდებულო წესით წარდგენის ეტაპობრიობასა და პირობებს მიმდინარე წლის მარტამდე საქართველოს მთავრობა განსაზღვრავს. ცვლილების მიზანია — უზრუნველყოფილი იყოს თანაბარი მიდგომები ფარმაცევტული პროდუქტის მწარმოებლებს, საბითუმო რეალიზატორებსა და იმპორტიორებს შორის.