უკ­რა­ინ­ის ომ­ის სი­სას­ტი­კემ ემ­ოცი­ებ­ით გა­აჯ­ერა ყვე­ლა ის გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბა, რო­მელ­საც აქ­ამ­დე მსოფ­ლიო ცი­ვი გო­ნე­ბით, სა­ერ­თა­შო­რი­სო კა­ნონ­დებ­ლო­ბით, ომ­ის წარ­მო­ებ­ის­თვის და­წე­სე­ბუ­ლი ნორ­მე­ბით, დეკ­ლა­რა­ცი­ებ­ითა და რე­ზო­ლუ­ცი­ებ­ით იღ­ებ­და. ომ­ის თე­ატ­რად წო­დე­ბულ კა­ტას­ტრო­ფა­ში მსოფ­ლიო ლი­დე­რებს ახ­ალი რო­ლე­ბის მორ­გე­ბა დას­ჭირ­დათ და ახ­ლა მთე­ლი მსოფ­ლიო ამსკექ­ტაკ­ლისდას­რუ­ლე­ბას ელ­ის. რა სცე­ნა­რით შე­იძ­ლე­ბა გაგ­რძელ­დეს უკ­რა­ინ­ის ტრა­გე­დია და ვი­სი მო­ნა­წი­ლე­ობ­ით მო­იძ­ებ­ნე­ბა გა­მო­სა­ვა­ლი? — ამ­ის შე­სა­ხებ პო­ლი­ტი­ლო­გი ხა­თუ­ნა ლა­გა­ზი­ძე გვე­სა­უბ­რე­ბა:


ის­რა­ელ­ის
შუ­ამ­ავ­ლო­ბით და­გეგ­მილ უკ­რა­ინარუ­სე­თის მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბი­დან რა შე­დე­გებს შე­იძ­ლე­ბა ვე­ლო­დოთ?

— ის­რა­ელ­ის მხრი­დან რუ­სე­თის სან­ქცი­რე­ბა­ზე თავ­შე­კა­ვე­ბუ­ლი პო­ზი­ცია და მი­სი, რო­გორც შუ­ამ­ავ­ლის, რო­ლი თურ­ქეთ­თან ერ­თად, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, მაგ­რამ რამ­დე­ნად შე­დე­გი­ანი იქ­ნე­ბა, ძნე­ლი სათ­ქმე­ლია. დღემ­დე არ­სე­ბუ­ლი ყვე­ლა ინ­ფორ­მა­ცი­ით, მო­ლა­პა­რა­კე­ბის თე­მა­ტი­კა იყ­ოფა ორ ბლო­კად. ეს არ­ის: 1) ტე­რი­ტო­რი­ული მთლი­ან­ობ­ის სა­კითხე­ბი (ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით, მხა­რე­ებს შო­რის, გა­ცი­ლე­ბით ნაკ­ლე­ბია წინ­სვლა) და 2) ნე­იტ­რა­ლი­ტე­ტი, დე­ნა­ცი­ფი­კა­ცია: ამ­აში იგ­ულ­ის­ხმე­ბო­და ზე­ლენ­სკის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბი­დან ჩა­მო­შო­რე­ბა და დღეს მოთხოვ­ნე­ბის ნუს­ხი­დან ეს პუქ­ტი ამ­ოღ­ებ­ულია და დე­მი­ლი­ტა­რი­ზა­ცია: ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით, თა­ვად უკ­რა­ინ­ის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის წარ­მო­მად­გე­ნელ­თა თქმით, სე­რი­ოზ­ული ზი­ანი მი­ად­გა უკ­რა­ინ­ის სამ­ხედ­რო ინ­ფრას­ტრუქ­ტუ­რა­სა და შეიარაღებას. ამ­დე­ნად, რუ­სეთ­მა, ნა­წი­ლობ­რივ, ამ კუთხით მი­ზანს მი­აღ­წია. ამ­იტ­ომ­აც, დე­მი­ლი­ტა­რი­ზა­ცია, რო­გორც დამ­დგა­რი ფაქ­ტი, ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბის ერთ-ერთ პუნ­ქტად, შე­საძ­ლოა ჩა­იწ­ერ­ოს, რა­თა პუ­ტინს ში­და ბა­ზარ­ზე გა­სა­ყი­დად გა­მო­ად­გეს. თუმ­ცა მე­ორე თე­მაა, თუ დე­მი­ლი­ტა­რი­ზა­ცი­ის ში­ნა­არ­სად ჩვენ გან­ვი­ხი­ლავთ იმ­ას, რომ უკ­რა­ინ­ას სა­მო­მავ­ლოდ შე­ეზღუ­დოს რა­იმე ტი­პის შეიარაღების წარ­მო­ება, შეს­ყიდ­ვა, ფლო­ბა, ამ სა­ხის დე­მი­ლი­ტა­რი­ზა­ცი­აზე, რო­გორც სა­ინ­ფორ­მა­ციო წყა­რო­ები მოწ­მობს, უკ­რა­ინა დღემ­დე უარ­ზეა. ანუ, უკ­რა­ინ­ას, ამ სა­მო­მავ­ლო ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბით არ უნ­და შე­ეზღუ­დოს შეიარაღების წარ­მო­ება, შეს­ყიდ­ვა ან, და­ვუშ­ვათ, ლი­მი­ტი შეიარაღებულ ძა­ლებ­ზე. ამ გა­გე­ბით, მო­მა­ვალ ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბა­ში ჩა­წე­რი­ლი დე­მი­ლი­ტა­რი­ზა­ცია უფ­რო პი­არ-სვლა იქ­ნე­ბა, ვიდ­რე რე­ალ­ური ნა­ბი­ჯი.


შე­იძ­ლე­ბა
თუ არა ჩა­ით­ვა­ლოს ზე­ლენ­სკის მი­ერ ნე­იტ­რე­ლი­ტეტ­ზე და­თან­ხმე­ბა
კა­პი­ტუ­ლა­ცი­ის ტოლ­ფას კომ­პრო­მი­სად, მა­შინ, რო­ცა ქვეყ­ნის ნა­ტო­ში გააერთიანების მი­ზა­ნი უკ­რა­ინ­ის კონ­სტი­ტუ­ცი­აშია შე­ტა­ნი­ლი?

— უკ­რა­ინა არ და ვერ ისა­უბ­რებს ნე­იტ­რა­ლი­ტე­ტის სა­კითხზე მი­სი ტრა­დი­ცი­ული, კლა­სი­კუ­რი გა­გე­ბით, რო­ცა ნე­იტ­რა­ლი­ტე­ტის ამ­ღი­არ­ებ­ელ სა­ხელ­მწი­ფოს არ აქ­ვს უფ­ლე­ბა — გა­ერ­თი­ან­დეს რო­მე­ლი­მე უს­აფ­რთხო­ებ­ის ბლოკ­ში. ამ შემ­თხვე­ვა­ში, უკ­რა­ინ­ამ გა­მიჯ­ნა ნე­იტ­რა­ლი­ტე­ტი და ნა­ტო­ზე უარ­ის თქმა. ნა­ტო­ზე უარ­ის თქმა, ამ ეტ­აპ­ზე, არ ნიშ­ნავს უკ­რა­ინ­ის მხრი­დან უარ­ის თქმას სხვა სამ­ხედ­რო ბლოკ­სა ან უს­აფ­რთხო­ებ­ის ნიშ­ნით რო­მე­ლი­მე ქვე­ყა­ნას­თან ორ­მხრი­ვი ან მრა­ვალ­ხმრი­ვი ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბის და­დე­ბა­ზე, მა­გა­ლი­თად, რო­გო­რი­ცაა ამ­ერ­იკ­ის ვალ­დე­ბუ­ლე­ბი­თი ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბა სამ­ხრეთ კო­რე­ას­თან სამ­ხედ­რო ძა­ლით და­იც­ვას მი­სი სუ­ვე­რე­ნი­ტე­ტი და ტე­ირ­ოტ­ირ­ული მთლი­ან­ობა. ამ­აზე სა­უბ­რობს ის ამ­ერ­იკ­ის კონ­გრეს­ში გა­მოს­ვლი­დან დღემ­დე. მი­სი ინ­იცი­ატ­ივა არ­ის: „U — 24“ — ახ­ალი უს­აფ­რთხო­ებ­ის ფორ­მა­ტი, რო­მე­ლიც ით­ვა­ლის­წი­ნებს შემ­დეგ მი­ზანს: ამ გა­ერ­თი­ან­ებ­აში შე­მა­ვა­ლი ქვეყ­ნე­ბი იღ­ებ­ენ ვალ­დე­ბუ­ლე­ბას (ოღ­ონდ ჯერ არ ვი­ცით — რა გა­ერ­თი­ან­ებ­აზეა სა­უბ­არი და რო­მე­ლი ქვეყ­ნე­ბი შევ­ლენ, მაგ­რამ, პრინ­ცი­პი არ­ის ას­ეთი, რო­გორც უკ­რა­ინ­ის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ხე­დავს), რომ გა­წევ­რი­ან­ებ­ული ქვეყ­ნე­ბი 24 სა­ათ­ის გან­მავ­ლო­ბა­ში უნ­და და­ეხ­მა­რონ სამ­ხედ­რო ძა­ლით და შეიარაღებით ამ გა­ერ­თი­ან­ებ­აში მყოფ ნე­ბის­მი­ერ ქვე­ყა­ნას, რო­მელ­ზეც გა­რე­დან გან­ხორ­ცი­ელ­დე­ბა სამ­ხედ­რო აგ­რე­სია. ეს არ­ის არა ნა­ტოს ალ­ტერ­ნა­ტი­ვა, არ­ამ­ედ ევ­რო­პუ­ლი უს­აფ­რთხო­ებ­ის ახ­ალი, პა­რა­ლე­ლუ­რი სტრუქ­ტუ­რა, სა­დაც უფ­რო მო­ბი­ლუ­რი, ოპ­ერ­ატი­ული გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბის მე­ქა­ნიზ­მი იქ­ნე­ბა ჩარ­თუ­ლი, ვიდ­რე დღეს ნა­ტოს ბი­ურ­ოკ­რა­ტი­ის პი­რო­ბებ­შია. უკ­რა­ინა იმ­ას კი არ ამ­ბობს, რომ მე არ­ას­დროს, არ­ცერ­თი სამ­ხედ­რო თუ უს­აფ­რთხო­ებ­ის კუთხით ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლი კო­ალ­იცი­ის წევ­რი არ გავ­ხდე­ბიო, რად­გან სხვაგ­ვა­რად მი­სი უს­აფ­რთხო­ება ვე­რაფ­რით ვერ იქ­ნე­ბა და­ცუ­ლი, არ­ამ­ედ, ამ ეტ­აპ­ზე, ამ­ბობს უარს ნა­ტო­ზე, რად­გან ნა­ტოს კა­რი ჯერ მხო­ლოდ დეკ­ლა­რი­რე­ბუ­ლა­დაა ღია, მას კი დღეს სჭირ­დე­ბა უს­აფ­რთხო­ებ­ის რე­ალ­ური გა­რან­ტი­ები. ბრი­ტა­ნე­თის პრე­მი­ერ­მაც თქვა, რუ­სეთ­თან მო­ლა­პა­რა­კე­ბის პრო­ცეს­ში ღი­ად ვამ­ბობ­დი­თო, რომ ახ­ლო მო­მა­ვალ­ში უკ­რა­ინ­ის ნა­ტო­ში გა­წევ­რი­ან­ება არ ივ­არა­უდ­ებ­ოდაო, მაგ­რამ, ამ­ის მი­უხ­ედ­ავ­ად, რუ­სეთ­მა მა­ინც და­იწყო ომი უკ­რა­ინ­აში. თა­ვის­თა­ვად, თუ უკ­რა­ინ­ამ ვერ უზ­რუნ­ველ­ყო სა­კუ­თა­რი უს­აფ­რთხო­ებ­ის დაც­ვა სხვა ალ­ტერ­ნა­ტი­ულ გა­ერ­თი­ან­ებ­აში გა­წევ­რი­ან­ებ­ით, რო­მე­ლიც, შე­იძ­ლე­ბა, სა­ფუძ­ვლად და­ედ­ოს ევ­რო­პის ახ­ალ უს­აფ­რთხო­ებ­ის არ­ქი­ტექ­ტუ­რას, მხო­ლოდ ნა­ტო­ზე უარ­ის თქმით უკ­რა­ინა უს­აფ­რთხო­ებ­ის დაც­ვის გა­რან­ტი­ას ვერ მი­იღ­ებს. ანუ უკ­რა­ინ­აში შეჭ­რამ­დე პუ­ტინ­მა იც­ოდა ევ­რო­პე­ლი ლი­დე­რე­ბის­გან, რომ უკ­რა­ინ­ის ნა­ტო­ში გა­წევ­რი­ან­ება არ იგ­ეგ­მე­ბო­და.

2014 წლამ­დე, რო­ცა რუ­სეთ­მა ყი­რი­მი მიიერთა და და­იწყო ლუ­გან­სკი­სა და დონ­ბა­სის სე­პა­რა­ტის­ტუ­ლი მოძ­რა­ობ­ები, მა­შინ, უკ­რა­ინ­ის კონ­სტი­ტუ­ცი­აში სა­ერ­თოდ არ იყო ჩა­წე­რი­ლი ნა­ტო­ში გა­წევ­რი­ან­ება. აქ­ედ­ან გა­მომ­დი­ან­რე, უკ­რა­ინ­აში შე­საჭ­რე­ლად ნა­ტო და ნე­იტ­რა­ლი­ტე­ტის მოთხოვ­ნა იყო ფორ­მა­ლუ­რი სა­ბა­ბი რუ­სე­თის­თვის. ეს ცხად­ყოფს იმ­ას­აც, რომ სრუ­ლი აბ­სურ­დია ის, რომ ნა­ტო­ზე უარ­ის თქმა და ნე­იტ­რა­ლი­ტე­ტი სა­ქარ­თვე­ლოს რუ­სუ­ლი აგ­რე­სი­ის­გან და და­მო­უკ­იდ­ებ­ლო­ბის და­კარ­გვის­გან და­იც­ავს. უკ­რა­ინა ამ­ის ნა­თე­ლი მა­გა­ლი­თია.


თუ
ის­ევ ნა­ხე­ვარ­ზო­მე­ბით იარა და­სავ­ლეთ­მა, ას­ეთ შემ­თხვე­ვა­ში, ეს საფ­რთხე
აუც­ილ­ებ­ლად მის კარ­თა­ნაც ჩა­იმ­უხ­ლავს

უკ­რა­ინ­ის ტე­რი­ტო­რი­აზე რუ­სე­თი ებ­რძვის არა იმ­დე­ნად უკ­რა­ინ­ას, არ­ამ­ედ და­სავ­ლეთს. ახ­ლა რა­საც ვის­მენთ, რუ­სულ სა­ინ­ფორ­მა­ციო სა­შუ­ალ­ებ­ებ­ში, იქ პირ­და­პირ სა­უბ­რო­ბენ იმ­აზე, რომ რუ­სე­თი არ უნ­და წა­ვი­დეს უკ­რა­ინ­ას­თან მო­ლა­პა­რა­კე­ბებ­ზე. უფ­რო მე­ტიც, რო­ცა სა­უბ­რო­ბენ გა­მა­ოგ­ნე­ბელ ამ­ბებ­ზე, რომ თით­ქოს უკ­რა­ინ­ელ­ებს ბა­ტე­ბის თუ ღა­მუ­რე­ბის მეშ­ვე­ობ­ით გა­და­აქ­ვთ ბი­ოლ­ოგი­ური იარ­აღ­ები, შტა­მე­ბი, რაც, მა­ინც და მა­ინც, რუ­სუ­ლი ეთ­ნო­სის წი­ნა­აღ­მდეგ არ­ის მი­მარ­თუ­ლი; ას­ევე, რო­ცა სა­უბ­რო­ბენ და­სავ­ლე­თის მი­ერ სლა­ვუ­რი ეთ­ნო­სის გა­ნად­გუ­რე­ბის სურ­ვი­ლებ­ზე და ა.შ., ჩვენ ამ შეთხზუ­ლი ამ­ბე­ბის მიღ­მა თუ გა­ვი­ხე­დავთ, ცხა­დი გახ­დე­ბა, რომ რუ­სე­თის ინ­ტე­რე­სი არ­ის და­სავ­ლე­თის და­მარ­ცხე­ბა იმ სივ­რცე­ში, რაც მას სა­კუ­თა­რი გავ­ლე­ნის სფე­როდ მი­აჩ­ნია. ანუ მი­ნი­მუმ, არა მარ­ტო ყო­ფი­ლი საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის, არ­ამ­ედ აღ­მო­სავ­ლეთ ევ­რო­პის იმ სივ­რცე­შიც, რო­მე­ლიც ვარ­შა­ვის ბლოკ­ში შე­დი­ოდა.

რე­ალ­ურ­ად, დღეს, ჩვენ უკ­რა­ინ­აში ვხე­დავთ რუ­სე­თის ბრძო­ლას და­სავ­ლე­თის წი­ნა­აღ­მდეგ. უკ­რა­ინა არ­ის, ასე ვთქვათ, გარ­და­მა­ვა­ლი მი­ზა­ნი. რე­ალ­ური მი­ზა­ნი პუ­ტინ­მა უკ­რა­ინ­აზე თავ­დას­ხმის ღა­მე­საც თქვა, რომ არ­ის ყო­ფი­ლი რუ­სე­თის იმ­პე­რი­ის აღ­დგე­ნა, სა­დაც, სხვა­თა­შო­რის, თურ­ქე­თის ნა­წი­ლიც შე­დი­ოდა. ანუ, პუ­ტი­ნის მი­ზა­ნი არ­ის არა მარ­ტო უკ­რა­ინ­ის, არ­ამ­ედ მთე­ლი საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის, ას­ევე, ვარ­შა­ვის ბლო­კის დაბ­რუ­ნე­ბა რუ­სე­თის გავ­ლე­ნის ქვეშ და ამ­ას კი­დევ და­მა­ტე­ბუ­ლი რუ­სე­თის იმ­პე­რი­ის ტე­რი­ტო­რი­ები. აი, ეს არ­ის მი­სი ამ­ბი­ცია.

და­სავ­ლეთ­მა, ამ თვალ­საზ­რი­სით, უნ­და შე­ხე­დოს რუ­სე­თის რე­ალ­ურ მიზ­ნებს. ამ­იტ­ომ­აც, მის ინ­ტე­რეს­ში უნ­და იყ­ოს რუ­სე­თის შე­კა­ვე­ბა სწო­რედ უკ­რა­ინ­ის ტე­რი­ტო­რი­აზე, რუ­სე­ბის სამ­ხედ­რო მან­ქა­ნის და­მარ­ცხე­ბა. თო­რემ, თუ ის­ევ ნა­ხე­ვარ­ზო­მე­ბით იარა და­სავ­ლეთ­მა, ას­ეთ შემ­თხვე­ვა­ში, ეს საფ­რთხე აუც­ილ­ებ­ლად მის კარ­თა­ნაც ჩა­იმ­უხ­ლავს და რუ­სუ­ლი ბომ­ბე­ბი ნა­ტოს სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­ის, დე­და­ქა­ლა­ქებ­შიც დაც­ვი­ვა.

თუ სან­ქცი­ებ­ზე ვი­სა­უბ­რებთ, სა­ნამ ეს სან­ქცი­ები რუ­სეთ­ზე და­მაგ­რე­ველ ზე­გავ­ლე­ნას მო­ახ­დენს, მა­ნამ­დე, შე­საძ­ლოა, უკ­რა­ინა მთლი­ან­ად „აღ­იგ­ავ­ოს პი­რი­სა­გან მი­წი­სა“. ამ­იტ­ომ, და­სავ­ლე­თის მხრი­დან უფ­რო აქ­ტი­ური ჩარ­თუ­ლო­ბა იქ­ნე­ბა ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი. ას­ევე, გა­სა­აზ­რე­ბე­ლია ის­იც, რომ უკ­რა­ინა დღეს რე­ალ­ურ­ად შემ­დგო­მი დარ­ტყმის­გან იც­ავს ნა­ტოს ქვეყ­ნებს ანუ ნა­ტოს ფა­რია რუ­სუ­ლი საფ­რთხის­გან და­სა­ცა­ვად. ამ­იტ­ომ, და­სავ­ლე­თი წყა­ლო­ბას კი არ იღ­ებს უკ­რა­ინ­აზე, რო­ცა მას აიარ­აღ­ებს და ფი­ნან­სუ­რად ეხ­მა­რე­ბა, არ­ამ­ედ — სა­კუ­თარ უს­აფ­რთხო­ებ­ას იც­ავს უკ­რა­ინ­ელ­ებ­ის ხე­ლით რუ­სე­თის­გან. ამ­იტ­ომ, მი­სი მე­ტად გა­აქ­ტი­ურ­ება რუ­სუ­ლი სამ­ხედ­რო მან­ქა­ნის გა­სა­ნე­იტ­რა­ლებ­ლად, უკ­რა­ინ­ელ­ებ­ის­თვის რამ­დე­ნა­დაც შე­იძ­ლე­ბა ნაკ­ლე­ბი ზა­რა­ლით, აუც­ილ­ებ­ელია.


ახ­ლა
აქ­ტი­ური მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბი უნ­და გვქონ­დეს, თუ­კი რე­ალ­ურ­ად მიმ­დი­ნა­რე­ობს რა­იმე ახ­ალი ტი­პის ევ­რო­პუ­ლი უს­აფ­რთხო­ებ­ის სტრუქ­ტუ­რის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა

ჩვენ, მი­ნი­მუმ, უნ­და ვი­ყოთ საქ­მის კურ­სში, მაქ­სი­მუმ — აქ­ტი­ური მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბი უნ­და გვქონ­დეს, თუ­კი რე­ალ­ურ­ად მიმ­დი­ნა­რე­ობს რა­იმე ახ­ალი ტი­პის ევ­რო­პუ­ლი უს­აფ­რთხო­ებ­ის სტრუქ­ტუ­რის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა. ამ წუ­თას, რო­ცა ას­ეთი რე­ალ­ობაა, მო­ლო­დი­ნის რე­ჟიმ­ში ჩვენ ვე­რაფ­რით ვერ ვიქ­ნე­ბით. ახ­ლა ჩვენ­თვის ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ვი­ცო­დეთ რე­ალ­ურ­ად — რა ტი­პის ახ­ალ გა­ერ­თი­ან­ებ­აზეა სა­უბ­არი და აუც­ილ­ებ­ლად ჩვენს თავს უნ­და მო­ვი­აზ­რებ­დეთ იქ­აც. სხვაგ­ვა­რად, უბ­რა­ლოდ, წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლია. ახ­ლა ძა­ლი­ან რთუ­ლი ვი­თა­რე­ბაა სა­იმ­ის­ოდ, რომ სა­ქარ­თვე­ლომ, თა­ვის მხრივ, ნე­იტ­რა­ლი­ტეტ­ზე იფ­იქ­როს, რად­გან, რუ­სე­თის მე­ზობ­ლად, რუ­სე­თის ინ­ტე­რე­სე­ბის არე­ალ­ში არ­ცერ­თი ქვეყ­ნის ნე­იტ­რა­ლი­ტე­ტი არ არ­ის იმ­ის გა­რან­ტია, რომ რუ­სე­თი შენ არ და­გიპყრობს, არ მი­გი­ერ­თებს და ის­ევ გა­ნახ­ლე­ბუ­ლი საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის წევ­რად არ გაქ­ცევს. ზო­გა­დად, რუ­სე­თი რო­დე­საც უკ­რა­ინ­ის ნე­იტ­რა­ლი­ტეტ­ზე სა­უბ­რობ­და, ეს მის­თვის გარ­და­მა­ვა­ლი ფა­ზა იყო უკ­რა­ინ­ის ბე­ლა­რუ­სად ქცე­ვის გზა­ზე. პირ­და­პირ ხომ არ იტყო­და — მე მინ­და უკ­რა­ინ­ის­გან ახ­ალი ბე­ლა­რუ­სი შევ­ქმნაო?!

დღეს სა­ქარ­თვე­ლოს ჰა­ერ­ივ­ით სჭირ­დე­ბა უს­აფ­რთხო­ებ­ის რე­ალ­ური მე­ქა­ნიზ­მე­ბი და რე­ალ­ური, ოპ­ერ­ატი­ული კო­ალ­იცი­ები, სა­დაც სა­ქარ­თვე­ლოს დაც­ვის ვალ­დე­ბუ­ლე­ბე­ბი იქ­ნე­ბა თვალ­სა­ჩი­ნო, მკა­ფიო და დრო­ში გა­წე­რი­ლი. იმ­იტ­ომ, რომ ის დრო, რაც ჰქონ­და უკ­რა­ინ­ას მი­სი დი­დი ტე­რი­ტო­რი­ული სივ­რცის გა­მო, სა­ქარ­თვე­ლოს არ აქ­ვს. ამ­იტ­ომ­აც, სა­ქარ­თვე­ლოს სწო­რედ ჰა­ერ­ივ­ით სჭირ­დე­ბა იმ­გვა­რი უს­აფ­რთხო­ებ­ის ქოლ­გა და კო­ალ­იცია, სა­დაც ერ­თი დღის თუ სა­ათ­ებ­ის გან­მავ­ლო­ბა­ში შე­საძ­ლე­ბე­ლი იქ­ნე­ბა მი­სი დაც­ვის მე­ქა­ნიზ­მე­ბის ამ­ოქ­მე­დე­ბა.